Dit bericht is geschreven op dinsdag 29 maart, 15:00u.
Op dit moment zit ik op Vienna Airport in een panorama restaurant met uitzicht op de startbaan, waar elke zoveel minuten een vliegtuig van een andere vliegmaatschappij het luchtruim kiest. Niet omdat we een ruime overstaptijd hebben; integendeel, we moesten ons haasten om op tijd bij de gate te zijn om het vliegtuig naar Tokyo te pakken. Omringd door een paar honderd Japanners waanden wij ons al enigszins in het verre Japan en togen wij naar de douane. Glynis kwam nét de wachtruimte in, haar broekriem nog in de hand, toen er omgeroepen werd dat onze vlucht naar Tokyo was gecanceld. Dat lees je goed: gecanceld. En niet omdat de kerncentrale in Fukushima ontploft is, maar omdat de vliegmaatschappij op het laatste moment het recht tot landen in Beijing, waar we een korte tussenstop zouden maken, ontzegd werd. Het lijkt me duidelijk waarom ik geen Chinees studeer, haha.
Op dit moment zit ik op Vienna Airport in een panorama restaurant met uitzicht op de startbaan, waar elke zoveel minuten een vliegtuig van een andere vliegmaatschappij het luchtruim kiest. Niet omdat we een ruime overstaptijd hebben; integendeel, we moesten ons haasten om op tijd bij de gate te zijn om het vliegtuig naar Tokyo te pakken. Omringd door een paar honderd Japanners waanden wij ons al enigszins in het verre Japan en togen wij naar de douane. Glynis kwam nét de wachtruimte in, haar broekriem nog in de hand, toen er omgeroepen werd dat onze vlucht naar Tokyo was gecanceld. Dat lees je goed: gecanceld. En niet omdat de kerncentrale in Fukushima ontploft is, maar omdat de vliegmaatschappij op het laatste moment het recht tot landen in Beijing, waar we een korte tussenstop zouden maken, ontzegd werd. Het lijkt me duidelijk waarom ik geen Chinees studeer, haha.
Dus daar stonden we dan, tussen de altijd even georganiseerde groepen Japanners, met een vervallen ticket in ons bezit. Eenmaal terug in de aankomsthal van Vienna Airport moesten onze tickets – kosteloos overigens – omgeboekt worden. Wij hadden het grote geluk dat wij vooraan stonden, want zelfs in ons geval, twee studenten die prima in staat zijn in het Engels te communiceren, duurde het omboeken zo’n twintig minuten. De Japanners, daarentegen, zijn per groep afhankelijk van één of twee Japanse reisleiders die voldoende Engels spreken. Oftewel, tegen de tijd dat wij ons begaven naar het panoramarestaurant was de rij Japanners nog geen meter opgeschoven.
Ondanks deze grote teleurstelling – er zijn nu immers kostbare minuten in Tokyo verspild – is de service van Austrian Airlines in elk geval een groot compliment waard; ze hebben ons geweldig geholpen met het omboeken, waarbij ook onze ruimbagage omgeboekt is naar onze nieuwe vlucht. Of het allemaal daadwerkelijk goed gaat, is natuurlijk de vraag, maar dat is van latere zorg.
Feit blijft wel dat we hier tot ongeveer half zes moeten blijven, waarna we terugvliegen naar Frankfurt, waar we nota bene overheen gevlogen zijn vanuit Amsterdam. Om tien voor acht komen we daar aan, waarna we iets minder dan een uurtje hebben om het vliegtuig naar Tokyo Narita Airport te pakken, een vlucht van elf uur en twintig minuten. Oftewel, vier luchthavens, drie verschillende luchtvaartmaatschappijen en een veel latere aankomsttijd in Tokyo dan gepland.
Maar we blijven lachen uiteraard, want ondanks alles zijn we nog altijd op weg naar Tokyo!
Diana
Geen opmerkingen:
Een reactie posten