Service

Tijd voor weer eens een update. Dit keer dacht ik eens thema te nemen, om jullie wat te vertellen over de Japanse samenleving en de gewoonten die ik zoal tegenkom en waar ik wel/niet aan gewend ben. Dit keer: service!
Service is ontzettend belangrijk in de Japanse maatschappij. De klant is koning, maar die woorden zijn niet alleen maar woorden die interessant klinken, maar vormen daadwerkelijk de norm. Overal. En dan bedoel ik ook overal.

In Japan kent men conbini’s. Dit zijn een soort kiosken, maar dan groter, uitgebreider én (en dit het belangrijkste van alles) vierentwintig uur per dag open. Superhandig, en niet voor niets, want conbini is een samentrekking van ‘convenience store’. Sowieso zijn openingstijden in Japan geweldig, want waar wij na ons werk of een laat college nog maar even snel naar de supermarkt moeten voor die sluit, sluit hier de supermarkt pas rond een uur of elf à twaalf, of zijn ze vierentwintig uur open. Voor alle Japanse zakenmannen (en –vrouwen) die overwerken en pas laat in de avond terugreizen naar huis is dit dus een goddelijke uitvinding.

In elk geval, conbini’s. Heel handig, wel wat duurder dan de gewone supermarkt, maar zo ongeveer alles is er te vinden, van eten tot tijdschriften tot dagelijkse benodigdheden als sokken en make-up. Er zijn allerlei ‘ketens’ hiervan, en in één straat zit er van elke keten op zijn minst één. Je kunt dus nog kiezen ook. Hierdoor is de conbini zo’n doodgewoon onderdeel van het straatbeeld geworden, dat je niet zonder kan, en ook niet meer opkijkt van dit soort winkeltjes. Omdat het dus overal is en allemaal ‘vlug vlug’ is (als in, je gaat er niet uitgebreid boodschappen doen), had ik aanvankelijk het idee dat het servicegehalte niet zo hoog zou zijn. Waarom zou je immers?

Niets is echter minder waar!

Vandaag kocht ik een voetbaltijdschrift, evenals een literpak citroenthee dat zo uit de koeling kwam. Oftewel, door de condens loopt het water in kleine straaltjes van het pak af en wordt niet alleen de plastic zak nat, maar alles wat in die tas zit ook. Na het afrekenen kreeg ik de plastic zak in mijn handen gedrukt en zag ik tot mijn grote schrik dat de kassière het tijdschrift bij dat pak had gedaan! Dus ik snel dat omgewisseld en naar huis gegaan. Bij thuiskomst opende ik de plastic zak met het pak drinken, en was ik bijna van slag af toen ik besefte dat de kassière in een mum van tijd het pak drinken in een ander dun plastic zakje had gedaan, en samen met een lang rietje (mensen hier drinken uit het pak) in de grote plastic zak had gedaan. En dat allemaal zonder dat ik het gezien had. Nu denken jullie misschien: ja, en? Maar voor mij is dit één van de voorbeelden hoe zelfs de kleinste, niet-chique conbini die overal zit een dergelijke service aflevert, ongeacht hoeveel klanten er in de rij staan en ongeacht dat je maar één minuut in de kleine zaak bent. Ik vind het heerlijk.

Nog zoiets: water in restaurants. Hier krijg je dat gewoon! Kost je niks, je mag zoveel en zo vaak inschenken als je wilt, en het staat overal (behalve bij de MacDonalds). Water of thee. Toch wat beter dan twee euro neertellen voor een flesje Spa, lijkt mij!

Ik kan in elk geval van deze kleine dingetjes onwijs genieten. Het maakt het ook enigszins ‘gevaarlijk’, omdat ik er zo snel aan gewend ben geraakt en het dadelijk in Nederland weer helemaal anders is.

Een wat grappiger voorbeeld van service, hoewel van een andere soort, is wat de kassière doet als je maandverband gaat kopen. Nu vind ik er niets beschamends aan om dat te doen, maar in Japan ligt dat toch iets anders. Met het pak maandverband naar de kassa lopen is nog oké, maar daarna moet er vooral niet te zien zijn dat je dat gekocht hebt. Oftewel, de kassière doet het pak maandverband in een kartonnen ‘zak’, die vervolgens met eventuele andere gekochte producten in een plastic zak gaat. Overdreven natuurlijk, vooral vanwege het feit dat iedereen in Japan bij het zien van zo’n papieren zak wéét wat erin zit. Wij moesten er in elk geval erg om lachen dat ze zoveel moeite nemen om iets te verbergen wat én iedereen koopt én wat juist zo gemakkelijk herkenbaar is als dat ‘beschamende’ maandverband, vanwege die papieren zak.

Dat was even mijn verhaaltje over service in Japan. Er zijn natuurlijk ontelbaar veel voorbeelden, maar deze schoten me zo even te binnen.

Hier gaat alles verder prima. Nog twee weken te gaan van de zomervakantie en dan gaat alles alweer van start. We hebben afscheid genomen van wat mensen, maar in hun plaats is er nu een hele groep (en echt een hele grote groep: zo’n vijftien man!) buitenlandse studenten bijgekomen. De DK House is veranderd van een ‘Japanse shared house’ met vier buitenlanders, naar een heel internationale gemeenschap! Voor zover ik heb weet en heb geteld zijn de volgende landen nu te vinden in ons DK House: Japan, Zuid-Korea, China, Taiwan, Nederland, Duitsland, Amerika, Rusland, Spanje, Brazilië, de Filipijnen en Australië. De atmosfeer is dus ook wel veranderd, want er is nu ook weer heel veel Engels te horen, maar het zijn denk ik wel leuke mensen. Het is ontzettend wennen, want waar wij eerst eigenlijk een uitzonderingspositie hadden (in goede zin), en ‘gewoon’ bij de Japanners hoorden omdat ons Japans vloeiend genoeg is, vallen we nu enigszins weer onder de ‘buitenlanders’ die tot dusver nog niet veel Japans hebben laten horen. Natuurlijk niet voor alle Japanners, want onze vriendengroep kent ons inmiddels, maar het is een beetje dat gevoel!

We gaan zien hoe het gaat worden. Het is in elk geval weer een levendige boel hier, en dat is allemaal maar goed!